5. กลุ่ม

218.    ชุมชนคริสตชนเป็นตัวแทนหลักของการสอนคำสอน ด้วยเหตุนี้การเรียนการสอนคำสอนจึงต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อถ่ายทอดความสำคัญของชุมชนในฐานะพื้นที่พื้นฐานสำหรับการเติบโตส่วนบุคคล  รูปแบบชุมชนนิยมยังปรากฏให้เห็นในพลังของกลุ่ม สถานที่ที่เป็นรูปธรรมในการใช้ชีวิต “ในความสัมพันธ์ใหม่ที่พระเยซูคริสตเจ้าทรงนำมา” ที่สามารถ “กลายเป็นประสบการณ์ที่แท้จริงของภราดรภาพ”^[13] การให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ของกลุ่มมีความสำคัญในการสอน ซึ่งพัฒนาความรู้สึกเป็นเจ้าของพระศาสนจักรและช่วยให้เติบโตในความเชื่อ

219.    กลุ่มมีความสำคัญในกระบวนการอบรมส่วนบุคคล สิ่งนี้ใช้ได้กับทุกช่วงอายุ เด็กที่ได้รับความช่วยเหลือในการเข้าสังคมอย่างเหมาะสม คนหนุ่มสาวที่รู้สึกถึงความต้องการความสัมพันธ์ที่แท้จริง ผู้ใหญ่ที่ต้องการประสบการณ์การแบ่งปันและความร่วมรับผิดชอบในพระศาสนจักรและในสังคม  ครูคำสอนได้รับเรียกให้ปลุกประสบการณ์ของชุมชนในกลุ่มซึ่งเป็นการแสดงออกที่สอดคล้องกันมากที่สุดเกี่ยวกับชีวิตของพระศาสนจักร   ซึ่งพบได้ในรูปแบบที่มองเห็นได้ชัดเจนที่สุดในการเฉลิมฉลองศีลมหาสนิท   ถ้าเป็นสถานที่ที่แท้จริงสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน ประสบการณ์ของกลุ่มคือดินที่อุดมสมบูรณ์สำหรับการต้อนรับและแบ่งปันสารแห่งการช่วยให้รอดพ้น   นอกเหนือจากการประกาศพระวรสารในรูปแบบชุมชนแล้ว  การสื่อสารเรื่องความเชื่อยังต้องการการติดต่อแบบบุคคลสู่บุคคล

220.    การปฏิสัมพันธ์ที่สร้างสรรค์ระหว่างผู้คนทำให้กลุ่มเป็นสถานที่ที่มีการแลกเปลี่ยนและการสื่อสารที่ลึกซึ้งเบ่งบาน  เมื่อสิ่งนี้เข้มข้นและมีประสิทธิภาพ  กลุ่มจะทำหน้าที่ได้ดีที่สุดในการสนับสนุนการเติบโตของสมาชิกของตน ในความเป็นจริงของพระศาสนจักร กลุ่มได้รับการทำให้มีชีวิตชีวาโดยพระจิตเจ้าผู้สร้างสรรค์แท้จริงของความก้าวหน้าในความเชื่อทั้งหมด   อย่างไรก็ตาม   การเปิดกว้างต่อพระหรรษทานนี้ไม่สามารถลดทอนการฝึกฝนในการเรียนการสอนได้ซึ่งมองว่ากลุ่มในฐานะความจริงทางสังคมประกอบด้วยพลังและกฎแห่งการเติบโตของตนเอง  ความสามารถในการมีส่วนร่วมเหล่านี้ไปใช้ประโยชน์สามารถเป็นวิธีการที่ถูกต้องเพื่อเสริมสร้างความรู้สึกของเอกลักษณ์และความเป็นสมาชิกเพื่ออำนวยความสะดวกในการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันของสมาชิกแต่ละคน ส่งเสริมกระบวนการของการทำให้เกิดความเชื่อภายใน และจัดการกับความตึงเครียดระหว่างบุคคลในเชิงบวก พลังของทุกกลุ่มมีสุดยอดในการชุมนุมวันอาทิตย์ (บูชาขอบพระคุณ) ซึ่งในประสบการณ์ของการพบปะกับองค์พระผู้เป็นเจ้าและความเป็นพี่น้องกับคริสตชนทุกคน กลุ่มนี้บรรลุวุฒิภาวะด้วยความเต็มใจรับใช้ โดยเฉพาะผู้ที่ยากจนที่สุด และเพื่อเป็นประจักษ์พยานในโลก

^[13] EG 87.