8. การสอนคำสอนกับผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศ

การช่วยเหลือทางศาสนาในประเทศที่มีผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศ

277.       ความสัมพันธ์ระหว่างพระศาสนจักรต้นทางและบุตรของพระศาสนจักรนั้นจะไม่ถูกขัดจังหวะด้วยข้อสรุปของกระบวนการอพยพย้ายถิ่นและการรักษาเสถียรภาพในสถานที่ที่แตกต่างกัน ภายในหรือภายนอกพรมแดนของประเทศ ประเทศเหล่านี้ในวิธีการที่แตกต่างกันโดยผ่านทางสถาบันจิตตาภิบาล การธรรมทูต หรือความช่วยเหลือฝ่ายจิตในรูปแบบอื่นๆ ในสถานที่ที่ให้การต้อนรับ เพื่อประโยชน์ในการรับประกันว่าผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศมีความเป็นไปได้ที่จะรักษาความเชื่อจากประเทศต้นทางให้คงอยู่  และเพื่อให้ความช่วยเหลือฝ่ายจิตและทางวัตถุ บิชอปบางท่านส่งบาทหลวง บุคคลผู้ได้รับเจิม และฆราวาสที่ได้รับแรงบันดาลใจจากจิตตารมณ์ธรรมทูต เพื่อติดตามและรวบรวมสัตบุรุษที่มีพื้นเพมาจากประเทศของพวกเขา  กิจกรรมนี้ได้รับการพัฒนาในรูปแบบต่างๆ ตามความเป็นไปได้ที่กฎหมายเสนอ^[41] มักจะรวมถึงการเสนอโครงการคำสอนสำหรับการเริ่มชีวิตคริสตชนและการอบรมอย่างต่อเนื่อง ดำเนินการในภาษาและตามธรรมประเพณีของพระศาสนจักรต้นทาง  สิ่งนี้ถือเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับชีวิตคริสตชนของชุมชนผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศ เช่นเดียวกับความร่ำรวยฝ่ายจิตของพระศาสนจักรที่เป็นเจ้าบ้าน อย่างไรก็ตาม การสอนคำสอนจะต้องได้รับการจัดทำให้เป็นระบบและดำเนินงานให้สอดคล้องกับบิชอปของท้องถิ่น ในลักษณะที่อาจพัฒนาให้สอดคล้องกับการเดินทางของพระศาสนจักรท้องถิ่นและสามารถผสานความเคารพในเอกลักษณ์และความมุ่งมั่นในการปรับตัวเข้าด้วยกัน

การสอนคำสอนในประเทศต้นทาง

278.       การกลับมาของผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศไปยังถิ่นกำเนิดของพวกเขาในระยะเวลาสั้นๆ มักจะตรงกับการเฉลิมฉลองในท้องถิ่นแบบดั้งเดิมที่มีลักษณะเฉพาะด้วยงานแสดงอย่างสนุกสนานของศรัทธาประชานิยม  แม้ว่าจะมีลักษณะอย่างไม่เป็นทางการ  แต่สถานการณ์ดังกล่าวจะต้องถูกนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์เพื่อนำเสนอความเชื่อ และยังทำให้ปัญหาต่างๆ ของผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศที่อาจเกิดขึ้นในแง่ของความเชื่อและศีลธรรมมีความชัดเจน ในโอกาส ดังกล่าวมักจะมีการร้องขอเพื่อเฉลิมฉลองศีลศักดิ์สิทธิ์อย่างน้อยหนึ่งประการหรือมากกว่าสำหรับตนเองหรือสำหรับบุตรหลานของพวกเขา เนื่องจากความปรารถนาที่จะแบ่งปันความชื่นชมยินดีของสิ่งเหล่านี้กับคนที่ตนรัก เป็นความ คิดที่ดีที่จะย้ำอีกครั้งว่าการรับศีลศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ต้องมีการเตรียมการทางด้านคำสอน^[42] ซึ่งควรได้รับการรักษาความปลอดภัยในประเทศของผู้อพยพย้ายถิ่นออกนอกประเทศ  และการดำรงอยู่ซึ่งผู้อภิบาลต้องออกใบรับรอง  รวมถึงการขอเอกสาร  หากขาดสิ่งนี้  เขาจะต้องเตรียมการที่จำเป็น

^[41] In the CIC: missions with the care of souls or “quasi-parishes” (c. 516); personal parishes (c. 518); chaplaincies (c. 564-ff.); personal prelatures (cc. 294-ff); priests and Episcopal vicars (c. 383,2). In the CCEO: cc. 16. 38. 147-148. 193. 588. 916. Concerning the Eastern-rite Catholic faithful in Latin territories, cf Francis, Apostolic Letter De Concordia inter codices (31^st May 2016).   

^[42] Cf CIC cc. 851. 889. 913-914. 1063.