การภาวนาเป็นดุจลมหายใจของวิญญาณ บ่อยครั้งเราไม่ภาวนาเพราะคิด
ว่า ทำยาก หรือ จำทุกสิ่งที่จะสวดยาก ดังนั้น นี่เป็นตัวช่วยเล็กๆ น้อยๆ ช่วยจำสิ่งที่เธอต้องภาวนา สังเกตมือของเธอ โดยเฉพาะนิ้วทั้ง 5 แ
ต่ละนิ้วเป็นเครื่องหมายถึงข้อตั้งใจเฉพาะ สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส สอนเรื่องนี้ประมาณสิบห้าปีมาแล้ว ขณะที่ยังเป็นพระสังฆราชแห่งเมืองบัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา ง่ายมาก ยกมือ... กางนิ้วทั้ง 5
1.
นิ้วโป้ง เป็นนิ้วที่อยู่ใกล้ตัวเรามากที่สุด เปรียบเหมือนคนสำคัญใกล้ตัวเรา ดังนั้นเมื่อเราสวดภาวนา อันดับที่หนึ่งเราควรคิดถึงคนใกล้ชิด ผู้เป็นที่รัก เช่น ผู้ใหญ่ที่เราเคารพรัก คนในครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง เพื่
อน เป็นต้น แน่นอนเขาต้องการคำภาวนาจากเรา ข้าพเจ้าจะถวายพรแด่องค์พระเจ้าตลอดกาล คำสรรเสริญพระองค์จะติดอยู่กับริมฝีปากของข้าพเจ้าเสมอ (สดด 34:1)
2.นิ้วชี้
ปกติเราใช้นิ้วนี้ช่วยชี้ทาง ชี้สอนอบรม เปรียบเหมือนผู้มีหน้าที่สอนอบรมและดูแลรักษาผู้อื่น หมายความถึง พระสงฆ์ นักบวช รวมถึงครูคำสอน ครู อาจารย์ แพทย์ (หมอ) พยาบาล เป็นต้น บุคคลเหล่านี้ต้
องการกำลังใจและปรีชาญาณจากพระเจ้า เพื่อช่วยแนะนำผู้อื่นให้เดินทางไปในหนทางที่ถูกที่ควร จงอธิษฐานภาวนาอย่างสม่ำเสมอ จงขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี เพราะพระองค์ทรงปรารถนาให้ท่านทำสิ่งเหล่านี้ในพระคริสตเยซู (1 ธ
ส 5:17-18)
3.นิ้วกลาง เป็นนิ้วสูงที่สุดในบรรดาห้านิ้ว อาจเปรียบกับผู้ที่อยู่สูงในสังคม เป็นผู้นำระดับต่างๆ ผู้มีอำนาจ เราควรคิดถึงเขาในคำภาวนาเ
พราะเขาต้องการการทรงนำจากพระเจ้า เพื่อช่วยให้เป็นผู้นำที่ซื่อสัตย์ มีความยุติธรรม เห็นแก่ความดีและประโยชน์ส่วนรวมเป็นหลัก
ในขั้นแรกนี้ ข้าพเจ้าขอร้องให้วอนขอ อธิษฐาน อ้อนวอนแทนและขอบพระคุณพระเจ้าเพื่อมนุษย์ทุกคน เพื่อกษัตริย์และเพื่อผู้มีอำนาจ เร
าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขราบรื่น เป็นชีวิตที่มีเกียรติด้วยความเคารพรักพระเจ้า (1 ทธ 2:1-2)
4.นิ้วนาง
เป็นนิ้วที่ดูอ่อนแอ อ่อนโยน สวยงาม เป็นนิ้วสวมแหวนของคู่แต่งงาน เปรียบเหมือนผู้อ่อนแอ เจ็บป่วย ไม่สบาย มีปัญหาในชีวิต คนเหล่านี้ต้องการคำภาวนาจากเราทั้งวันและคืน และสวดให้คู่แต่งงานด้วย
พี่น้องทั้งหลาย จงให้กำลังใจผู้หวาดกลัว จงค้ำจุนผู้อ่อนแอ จงอดทนต่อทุกคน (1 ธส 5:14)
5.นิ้วก้อย
นิ้วเล็กที่สุด เหมือนตัวเราที่ต้องเป็นคนเล็กน้อยต่อหน้าพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ พระคัมภีร์สอนเราว่า คนที่เป็นคนสุดท้าย จะกลั
บเป็นคนแรก นิ้วก้อยเตือนเราให้รู้ว่า หลังจากที่ได้สวดภาวนาเพื่อผู้อื่นแล้ว ให้เราสวดภาวนาให้ตนเองด้วย เมื่อเราทำได้ดังนี้ เราจะเข้าใจดีว่า ตนเองต้องการสิ่งจำเป็นอะไรบ้างจากพระเจ้า
ถ้าท่านทั้งหลายขอสิ่งใดในนามของเรา เราจะทำให้ (ยน 14:14)
ให้เราตีมือ (ทั้ง 5 นิ้ว) กับพระเจ้า นิ้วโป้ง =สรรเสริญจงภาวนาเพื่อบุคคลที่รัก
นิ้วชี้ =ขอบคุณจงภาวนาเพื่อผู้ที่ทำหน้าที่อบรมสั่งสอน นิ้วกลาง =วอนขอจงภาวนาเพื่อรัฐบาล ผู้ปกครอง นิ้วนาง =อ้อนวอนจงภาวนาเพื่อผู้อ่อนแอ และทนทุกข์
นิ้วก้อย =ขอโทษจงภาวนาเพื่อความต้องการส่วนตัว
|