|
สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิสทรงสอนบรรดาครูคำสอน
ในงานชุมนุมครูคำสอนนานาชาติ โอกาสปีแห่งความเชื่อ วันศุกร์ที่ 27 กันยายน ค.ศ. 2013 ในห้องประชุมแนร์วี กรุงโรม ประเทศอิตาลี มีผู้เข้าร่วมงานประมาณ 1,600 คน จาก 104 สังฆมณฑลทั่วโลก พระองค์ตรัสว่า
ให้เราคงอยู่กับพระคริสตเจ้าเสมอ เลียนแบบพระองค์ในความรัก ไปพบเพื่อนมนุษย์ เปิดประตู กล้าก้าวออกไปประกาศพระวรสาร
แม้ว่าหลายครั้งจะลำบาก
เพราะมองไม่เห็นผลลัพธ์ที่ปรารถนา...การสอนความเชื่อเป็นเรื่องที่ดี และบางทีเราสามารถมอบมรดกที่ดีกว่า สิ่งที่สำคัญ คือ การเป็นครูคำสอน ไม่ใช่แค่ทำหน้าที่ครูคำสอน หรือ ทำงานของครูคำสอนซึ่งไม่พอ การเป็นครูคำสอน
เรียกร้องความรักที่แรงกล้าต่อพระคริสตเจ้า ความรักต่อประชากรศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ความรักเช่นนี้หาซื้อไม่ได้ตามร้านค้า แต่เป็นของขวัญของพระคริสตเจ้า ความรักนี้มาจากพระคริสตเจ้า
มี 3 สิ่ง เหมือนบรรดานักพรตเยซูอิตอาวุโสปฏิบัติกัน ประการแรก เริ่มจากพระคริสตเจ้า หมายความว่า มีความคุ้นเคยกับพระองค์
สิ่งสำคัญคือพบรูปแบบที่ประยุกต์ เพื่ออยู่กับพระอาจารย์ ทำให้ให้ทุกสิ่งมีชีวิต ทุกคนสามารถถามตนเองว่า ฉันจะมีชีวิต อยู่ กับพระเยซูเจ้าได้อย่างไร มีช่วงเวลาอยู่ต่อหน้าพระองค์ เงียบๆ มองพระองค์ ทำให้ใจกระตือรือร้น ถ้าให้หัวใจของเรา ไม่มีความร้อนรนของพระเจ้า ไม่มีความรักของพระเจ้า ไม่มีความอ่อนโยน เราคนบาปน่าสงสารจะสามารถทำให้หัวใจคนอื่นร้อนรนได้อย่างไร
ประการที่สอง การเริ่มจากพระคริสตเจ้า หมายความว่า เลียนแบบพระองค์ ด้วยการออกจากตนเอง และไปพบปะคนอื่น
หัวใจของครูคำสอนมีชีวิตสนิทสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้า...ไปพบกับคนอื่น หากขาดสิ่งใดในสองสิ่งนี้ หัวใจก็ไม่เต้นอีกแล้ว มีชีวิตอยู่ไม่ได้ ถ้าหัวใจของครูคำสอนเต้น สนิทสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้า และพบปะกับคนอื่นไหม ถ้าสัมพันธ์กับพระองค์ และนำพระองค์ไปให้คนอื่นไหม พ่อขอบอกอีกสิ่งหนึ่ง พ่อไม่เข้าใจว่าครูคำสอนสามารถอยู่อย่างมั่นคงได้อย่างไร ถ้าปราศจากขบวนการนี้
องค์ประกอบที่สาม การเริ่มจากพระคริสตเจ้าหมายความว่าต้องไม่กลัวที่จะก้าวไปกับพระองค์ในปริมณฑล (ไปหาคนยากจน
ชายขอบ) สมเด็จพระสันตะปาปาเอาอุปมาจากหนังสือโยบ มาสอนเราให้ อย่ากลัวที่จะก้าวออกไปจากโปรแกรมติดตามพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าเสด็จไปหาคนอื่นเสมอ พระเจ้าไม่กลัวปริมณฑล พระเจ้าทรงซื่อสัตย์เสมอ ทรงสร้างสรรค์ และไม่ปิดตัว จึงไม่แข็งกร้าว ทรงต้อนรับเรา มาพบปะเรา ทรงเข้าใจเรา ดังนั้นเพื่อจะซื่อสัตย์ เพื่อจะสร้างสรรค์ จำเป็นต้องรู้จักเปลี่ยนแปลง...เพื่อประกาศพระวรสาร ถ้าครูคำสอนกลัว ก็เป็นคนขี้ขลาด ถ้าครูคำสอนเป็นคนเย็นเฉย ก็เป็นเหมือนรูปปั้นในพิพิธภัณฑ์ ถ้าครูคำสอนเป็นคนแข็ง ก็จะกลายเป็นไร้ประโยชน์ และเป็นหมัน แต่ในพันธกิจของครูคำสอน ท่านไม่โดดเดี่ยว มีพระเยซูเจ้า นี่เป็นความสวยงาม และพละกำลังของเรา ถ้าเราก้าวเดิน ถ้าเราออกจากตน นำพระวรสารไปด้วยความรัก ด้วยจิตตารมณ์ธรรมทูตแท้ด้วย ... พระองค์เดินไปกับเราเสมอ
ที่กรุงบัวโนสไอแรสในประเทศอาร์เจนตินา
มีเด็กมากมายไม่รู้จักสวดทำเครื่องหมายกางเขน นี่เป็นปริมณฑล เราจำเป็นต้องไปสอน พระเยซูเจ้าทรงรอเราที่นั่น ให้ไปช่วยสอนเด็กเหล่านั้นทำเครื่องหมายกางเขน เมื่อชุมชนคริสตชนปิดตน ก็กลายเป็นคนป่วย แต่หากเปิดตนไปตามถนนสู่ปริมณฑล...เราอาจพบอุบัติเหตุพ่อชอบให้พระศาสนจักรได้รับอุบัติเหตุ มากกว่าพระศาสนจักรป่วย
สุดท้าย ขอบใจพระอัครสังฆราชรีโน ฟิสิเชลลา ประธานสมณสภาเพื่อการส่งเสริมการประกาศพระวรสารใหม่ ผู้รับผิดชอบการสอนคำสอน และจัดการประชุมนี้
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
|
