คุณพ่อ มาริโอ้ เวรการ่า คณะปีเม พร้อมกับครูคำสอน อิสิดอร์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศี  โดยพระสันตะปาปา ฟรังซิส ในวันที่ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 2014

ในปี ค.ศ. 1950 ท่านทั้งสอง ได้เป็นมรณสักขีในพม่า  และอิสิดอร์ เป็นคนพม่าคนแรกที่เป็นบุญราศี

คุณพ่อ มาริโอ้   เวรการ่า  เกิดใน ประเทศอิตาลีเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1910 หลังจบเรียนบ้านเณรคณะเยสุอิต ท่านได้เข้าบ้านเณรคณะปีเมที่ มอนซา ประเทศอิตาลี

ในปี ค.ศ. 1934 วันที่ 26 สิงหาคม ท่านได้รับศีลบวชโดยพระคาร์ดินัล อิเดโฟนโซ ซูสเตสและปลายเดือนกันยายน ในปีเดียวกัน คุณพ่อได้ไปที่พม่า และเริ่มงานแพร่ธรรม  แต่ในเวลานั้นพม่าอยู่ภายใต้การปกครองของประเทศอังกฤษ

ในปีค.ศ. 1936 คุณพ่อ ได้รับภารกิจให้ดูแลชาวเขาในอำเภอแห่งหนึ่ง เป็นบ้านของชนเผ่า กะยัน พวกเขาเป็นคนยากจนมากและเป็นชนเผ่าดั้งเดิมในพม่า

ที่นั่น คุณพ่อ มาริโอ้   เวรการ่า  เริ่มงานแพร่ธรรม โดยมีครูคำสอนทุกหมู่บ้าน โปรดศีลศักดิ์สิทธิ์และทำงานสงเคราะห์ช่วยชาวบ้านในด้านต่างๆ โดยเฉพาะในด้านพยาบาล ช่วยผู้ป่วยวัณโรค และได้เปิดหอพักสำหรับเด็กชาวเขา 82 คน
ในปี ค.ศ.1941 ในสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่านถูกส่งไปอินเดียอยู่ในค่ายกักกันพร้อมกับมิชชันนารีที่มาจากอิตาลี ผ่านไป 4 ปี คุณพ่อได้มีอิสระและเดินทางไปแพร่ธรรมชั่วคราวในอินเดีย

ในปี ค.ศ. 1946 คุณพ่อ ได้กลับไปที่พม่า และในต้นเดือนธันวาคม พระสังฆราช ลานฟรานโกนี ส่งพ่อไปที่ ชนเผ่า กะยัน ซึ่งอยู่ตะวันออกของหมู่บ้าน ลอยคอง ที่นั่นพ่อได้ปรับปรุงและสร้างศูนย์มิสซังใหม่ที่ได้รับความเสียหายจากภัยสงคราม
 
คุณพ่อ สอนคำสอนในหมู่บ้านต่างๆและสร้างศูนย์อนามัยหลายแห่ง และในต้นเดือนกันยายน ค.ศ. 1948  มีคุณพ่อ กาลาสตริ มาร่วมทำงานกับพ่อด้วย

จากนั้น เมื่อพม่าได้รับอิสรภาพ แทนที่จะนำมาซึ่งความสงบสุข แต่มีเหตุการณ์สงครามกลางเมือง มีกลุ่มการจลาจลกับรัฐบาล ซึ่งนำโดย “ หัวหน้าริชมอนต์” ที่เป็นพันธมิตรกับ ทิเร หัวหน้าหมู่บ้าน เทอรูดา พวกเขาเบียดเบียนคนคาทอลิก และเป็นจุดเริ่มต้นของการเสียชีวิตของบุญราศีคุณพ่อ มาริโอ้ เวรการ่า ในค.ศ. 1950

ในเวลานั้นมีครูคำสอน 2 ท่าน ถูกลักพาตัวและถูกฆ่าตาย  ดังนั้นคุณพ่อ มาริโอ้  เวรการ่า ขอนัดพบปะพคุยกับ ทิเร ที่เมือง ชาโด พวกเขาตกลงพบกันวันที่ 24 พฤษภาคม เวลา 18:30 นาฬิกา

คุณพ่อมาริโอ้  เวรการ่า จึงได้พาครูคำสอน อิสิดอร์ ไปด้วยกัน  เพราะไม่คิดว่าพวกเขาจะจับท่านทั้งสอง และในเวลาเดียวกัน คุณพ่อ กาลาสตริ ได้ถูกจับที่ศูนย์มิสซังด้วย

เมื่อไปถึงเมืองชาโด  คุณพ่อ ได้ถูกไต่สวนอย่างหนัก และสุดท้ายทั้งสองก็ถูกจับใส่กุญแจมือ  และในคืนนั้นเอง ท่านทั้งสอง ถูกพาไปที่แม่น้ำ สาละวิน ระยะทาง 24 กิโลเมตร ประมาณ 6 ชั่วโมง นี้มีความหมายถึง “ทางแห่งกางเขน”  พวกเขาเดินทางมาถึงตอน เช้ามืด ของวันที่ 25 พฤษภาคม และนี่เป็นสถานที่เสียชีวิตของท่าน

พวกเขาใส่ศพของคุณพ่อ มาริโอ้   เวรการ่า และครูคำสอน อิสิดอร์ แล้วโยนทิ้งลงในแม่น้ำสาละวิน   มีชาวประมงไทยใหญ่บางคน ได้เห็นกระสอบนั้นใกล้ๆหมู่บ้าน ทาทามอล และ ยาทิต    เมื่อพวกเขาพบกระสอบก็ได้เปิดดูและเห็นศพ   พวกเขากลัวมาก จึงได้ มัดกระสอบโยนทิ้งสู่แม่น้ำสาละวินไป   และนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นศพมรณสักขี ซึ่งถูกฆ่าตายเพราะพวกเขารังเกียจความเชื่อของท่าน